Thursday 19 August 2010

sekadar teringat kenangan lama..

tiba tiba teringat kenangan lama....

catatan peribadi seorang anak...hebatnya gerak hati seorang anak dan ayah...

Cerita 1
cerita lama tentang ayah dan najiy (adik saya yg no 3)...

waktu tu najiy darjah 1....
najiy dan nazli (adik yg ke 2)...pergi mandi sungai ..Sungai buaya namanya...jauh dari rumah..tapi adik adik saya kadang kadang bersama kawan kawan berbasikal ke sana...saya tak pernah pegi pun....
kalau fikir logik, memang tak logik ja naik basikal ke Sg buaya...naik keta pun ambik masa lama...dah la kecik lagi....tapi tula punya aktif dan lasaknya budak budak zaman dulu....selalu adik adik saya hanya akan bagitahu umi ayah pegi sg buaya bila depa dah balik dari sungai, bukan takut nak bagitahu...tapi sebab planning ke sungai tu tiba tiba ja dtg....benda yg tak plan pun.....tiba tiba...jom mandi sungai buaya!!....
nak dijadiakn cerita, hari tu ayah saya dan cikgu Mogan...juga ke sungai buaya untuk survey kawasan untuk buat motivasi untuk remaja bermasalah...lepas ayah dan cikgu mogan tgk tempat, ayah pun masuk keta nak balik...tiba tiba ayah dengar suara jauh menjerit seronok..suara budak terjun main sungai...ayah kata kat cikgu mogan...
"suara anak saya tu..."
cikgu mogan heran...sebab suara tu bukan jelas sayup sayup ja....
"betulke En pauzi..."....
"eh betul...jap nak gi tgk "
ayah pun jumpa la dengan anak anak (nazli dan najiy ...tgh terjun mandi sungai)
ayah tak marah pun...sebab ayah memang tahu , sg buaya ni memang dah jadi lokasi mandi sungai....cuma ayah sellau nasihat...hati hati naik basikal...dan jgn mandi tempat dalam....dan jgn mandi tempat tak dak org tua...
cikgu mogan terkagum dengan ayah...sebab suara jauh yg sayup bercampur baur suara kanak kanak lain masih boleh cam suara anak sendiri..hebat..memang hebat...

Cerita 2

Tentang saya dan ayah...
masa tu tahun dua di USM....saya masuk kelab penyayang...satu hari tu saya dan seorang rakan harus ke pejabat kebajikan masyarakat di KOMTAR untur uruskan aktiviti kelab...dari USM kami naik bas....sampai kat pejabat tu saya berurusan dgn org pejabat, dah selesai saya pun keluar la dari pejabat tu....tiba tiba saya dengar suara org bercakap...dari dalam pejabat tu...dan saya kenal tu suara ayah...
"eh jap, ayah saya ada kat dalam pejabat tu..."
"biar betul...."..kawan saya cakap...
saya pun patah balik...dan memang betul ayah saya ada....actually ayah saya pun kerja kebajikan masyarakat jugak tapi di butterworth, hari tu ayah ada hal di KOMTAR....
ayah pun perekenalkan la kat org pejabat tu ni anak dia....
org pejabat tu heran macammana saya blh patah balik ...sebab bukannya kuat sgt ayah saya cakap....hihi....tula kuasa hati....

Cerita 3

Tentang haikal dan papa...

Hari tu saya ambil haikal dari sekolah....sampai rumah saya masuk bilik, salin baju salin tudung...tiba tiba haikal datang kat saya, cakap sungguh sungguh...papa balik dah, papa ada situ....saya buat tak heran, sebab jarang sekali papa balik awal...selalu lewat ptg baru balik....dan kalau bukan bulan puasa balik malam....tapi haikal beria ria kata papa balik..mana dia tau...
loceng pintu tak bunyi...salam tak di beri....
ermmm haikal ni saja ja...
tapi tiba tiba...papa bukak pintu....sebab papa pun ada kunci
"aik abang balik ka...."
"macammana haikal tau abang balik dah..."
tula kuasa detik hati seorang anak....mungkin haikal terdengar langkah kaki, bunyi basikal atau perasaan dia sendiri...hebatnya kuasa hati anak dan ayahkan....



4 comments:

kew_chop said...

tiba2 rasa sebak baca entry norlin ni.. tula kasih sayang keluarga takkan putus.. sgt kuat sampai bila2..

Ina said...

norlin boleh pusing balik tu yg hebat tu hihi. tulakan ada telepathy :)

norlin said...

betul betul..kasih sayang takkan putus...hubungan darah tu kuatkan...
hihi tula ina...telepathy... :)

liza sahab said...

mmg hebat kuasa hati.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...